اگر احساس خستگی مفرط، مشکلات خواب، یا مه مغزی دارید، ممکن است نام خستگی آدرنال را شنیده باشید و فکر کرده باشید که آیا می‌تواند منبع علائم شما باشد. اما خستگی آدرنال چیست و چگونه می‌فهمید که به آن مبتلا هستید؟
اصطلاح «خستگی آدرنال» یک تشخیص رسمی شناخته شده نیست. در عوض، این نظریه است که استرس شدید می‌تواند نارسایی آدرنال را تحریک کند.
اگر با علائم نگران‌کننده خستگی آدرنال زندگی می‌کنید، مهم است که بدانید چه اتفاقی برای بدن شما می‌افتد. در اینجا راهنمایی برای هر آنچه باید در مورد خستگی آدرنال بدانید، آورده شده است.
آیا غدد فوق کلیوی من می‌توانند خسته شوند؟
غدد فوق کلیوی شما وظیفه بزرگی دارند. آنها باید هورمون‌های ضروری بدن شما را تولید، ترشح و تنظیم کنند.
آنها به طور مداوم کار می‌کنند و ظرفیت عملکردی بالایی مشابه قلب و ریه‌های شما دارند. طیفی از کمبودها وجود دارد که می‌تواند زمانی رخ دهد که غدد فوق کلیوی شما به درستی کار نمی‌کنند.
آنها اولین پاسخ‌دهنده‌های شما به استرس هستند و همچنین اولین کسانی هستند که در نتیجه استرس آسیب می‌بینند. اصطلاح «خستگی آدرنال» مبهم است. این تشخیص گاهی اوقات می‌تواند مسائل دیگری را که ممکن است در بدن رخ دهد، پنهان کند.
تشخیص دقیق مهم است و باید با دقت توسط پزشک یا تیم مراقبت‌های پزشکی شما بررسی شود.
علائم خستگی آدرنال
علائم زیادی با خستگی آدرنال مرتبط هستند. برخی از این موارد عبارتند از:
- خستگی مفرط
- خستگی صبحگاهی و افت انرژی متناوب
- از دست دادن حافظه
- مه مغزی
- افزایش انرژی در عصر
- میل شدید به غذا (شور و شیرین)
- پاسخ ضعیف به استرس
- مشکل در تنظیم خلق و خو
- مصرف بیش از حد کافئین یا محرک‌ها
- سیستم ایمنی ضعیف شده
- بی‌خوابی
برخی از علائم کمتر شایع خستگی آدرنال عبارتند از:
- کاهش تون عضلانی
- افسردگی
- افزایش وزن
- تکرر ادرار
- کاهش میل جنسی
- گردش خون ضعیف
علل خستگی آدرنال
استرس بیش از حد باعث می‌شود غدد فوق کلیوی شما کورتیزول بیشتری تولید کنند. خستگی آدرنال ممکن است زمانی رخ دهد که غدد فوق کلیوی بیش از حد کار کرده و قادر به ترشح سطوح مناسب کورتیزول مورد نیاز برای عملکرد بهینه نباشند.
عوامل استرس‌زا ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- عوامل محرک محیطی
- تأثیرات رژیم غذایی
- استرس عاطفی
- اضطراب
- مصرف بیش از حد آنتی‌بیوتیک‌ها
تجربه غم، تروما یا بیماری خودایمنی ممکن است به طور منفی بر عملکرد آدرنال شما تأثیر بگذارد.
خستگی آدرنال در مقابل بیماری آدیسون
خستگی آدرنال را نباید با بیماری آدیسون اشتباه گرفت. آنها یکسان نیستند. بیماری آدیسون شامل تولید ناکافی کورتیزول به دلیل یک آسیب‌شناسی است که غدد فوق کلیوی را تحت تأثیر قرار می‌دهد یا اختلال در سیگنال بین مغز و غدد فوق کلیوی است.
اگرچه علائم بیماری آدیسون و خستگی آدرنال مشابه هستند، خستگی آدرنال ممکن است به دلیل استفاده بیش از حد از غدد فوق کلیوی ناشی از استرس باشد. برخلاف آدیسون، خستگی آدرنال ماهیت پاتولوژیک (مرضی) ندارد.
هنگامی که بیماری آدیسون را با خستگی آدرنال مقایسه می‌کنید، تفاوت در این است که یکی بدنی است که نمی‌تواند کورتیزول ترشح کند در مقابل بدنی که نمی‌تواند مقادیر کافی را ترشح کند.
چرا تشخیص اینقدر مهم است؟
عبارت «خستگی آدرنال» ممکن است آنچه واقعاً در بدن شما می‌گذرد را توضیح ندهد. این می‌تواند منجر به داروهای اشتباه، تشخیص نادرست و عوارض جانبی ناخوشایند شود.
اگر علت واقعی علائم شما نادیده گرفته شود، مشکل می‌تواند بدتر شود. هنگامی که پزشک به خستگی آدرنال مشکوک می‌شود، ممکن است پردنیزون تجویز کند.
پردنیزون عوارض جانبی منفی زیادی دارد. شما نمی‌خواهید آن را مصرف کنید مگر اینکه کاملاً به آن نیاز داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که بهترین مراقبت ممکن را از پزشکی که به او اعتماد دارید دریافت می‌کنید.
تشخیص
در مورد روش‌های تشخیصی خستگی آدرنال بحث‌هایی وجود دارد. پیش از این، مشکلات احتمالی آدرنال با استفاده از آزمایش‌های خونی که برای سندرم کوشینگ یا بیماری آدیسون طراحی شده بودند، شناسایی می‌شدند.
بسیاری از متخصصان معتقدند که این آزمایش‌ها برای اندازه‌گیری سطح کورتیزول در بدن کافی نیستند. پزشکان معمولاً از آزمایش ادرار یا بزاق برای بررسی سطح کورتیزول استفاده می‌کنند.
پزشک شما استرسی را که هر روز با آن سر و کار دارید، در نظر خواهد گرفت. کسانی که تحت استرس شدید هستند، به کورتیزول بیشتری نسبت به حالت عادی نیاز دارند. وقتی این اتفاق می‌افتد، پتانسیل خستگی آدرنال وجود دارد.
سطح کورتیزول در طول روز متغیر است. برای تشخیص دقیق، پزشکان باید آزمایش‌های پیچیده‌ای را انجام دهند و الگوهای انرژی بیمار را درک کنند. این به پزشکان کمک می‌کند تا چرخه‌های تولید کورتیزول را بهتر درک کنند و تشخیص دهند که آیا خستگی آدرنال یک احتمال است یا خیر.
درمان خستگی آدرنال
هیچ راه حل دارویی برای درمان خستگی آدرنال وجود ندارد.
برخی از درمان‌های طبیعی عبارتند از:
- شناسایی و مدیریت عوامل استرس‌زا در هر زمان ممکن
- یک برنامه ورزشی
- درمان (روان‌درمانی)
- یک رژیم غذایی سالم و متعادل
- رعایت یک برنامه خواب و بیداری دقیق
- مکمل‌های غذایی سفارشی بر اساس نتایج آزمایشگاهی و علائم
تغییرات سبک زندگی به بسیاری از افراد کمک می‌کند تا علائم خستگی آدرنال را بهبود بخشند.
رژیم غذایی خستگی آدرنال
هدف اصلی رژیم غذایی خستگی آدرنال تغذیه بدن شما برای کمک به حفظ تعادل کورتیزول و قند خون است. یک رژیم غذایی سالم شامل مصرف غذاهای پرپروتئین برای انرژی، غلات کامل، چربی‌های سالم، میوه‌ها و سبزیجات است.
مصرف غذاهای فرآوری شده و قندهای تصفیه شده و نوشیدن الکل و کافئین می‌تواند سطح کورتیزول شما را بالا ببرد و منجر به افت انرژی شود.
زمان غذا خوردن شما نیز مهم است. وعده‌های غذایی سالم و متعادل را در فواصل منظم در طول روز مصرف کنید تا قند خون شما ثابت بماند. به یاد داشته باشید که صبحانه بخورید، آب فراوان بنوشید و از حذف وعده‌های غذایی خودداری کنید.
برای مه مغزی یا خستگی مفرط به پزشک مراجعه کنید
اگرچه خستگی آدرنال یک وضعیت پزشکی شناخته شده نیست، اما علائم آن واقعی هستند! اگر خستگی مفرط، مه مغزی، میل شدید به غذا، بی‌خوابی یا سایر علائم نگران‌کننده را تجربه می‌کنید، به پزشک مراجعه کنید.
استرس روحی و جسمی می‌تواند بدن و غدد فوق کلیوی شما را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. مهم است که مشکلات آدرنال را در اسرع وقت برطرف کنید و بدن خود را در مسیر صحیح بهبودی قرار دهید. دکتر کارن ترلکل طیف کاملی از خدمات پزشکی طبیعت‌درمانی را برای بیماران خود ارائه می‌دهد و خوشحال خواهد شد که به شما کمک کند. امروز برای تعیین وقت با دفتر دکتر ترلکل تماس بگیرید.
