استانداردهای انجمن دیابت آمریکا برای کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی (CVD): نکات کلیدی

نکات کلیدی زیر از بخش‌هایی از سند “استانداردهای مراقبت در دیابت” انجمن دیابت آمریکا (ADA) در سال 2023 درباره مدیریت خطر بیماری‌های قلبی عروقی (CVD) و بیماری مزمن کلیه آورده شده است:

1. ADA توصیه می‌کند از ابزار تخمین‌گر خطر پلاس (Risk Estimator Plus) برای بیماری‌های قلبی عروقی آترواسکلروتیک (ASCVD) کالج قلب و عروق آمریکا/انجمن قلب آمریکا (ACC/AHA) (https://tools.acc.org/ASCVD-Risk-Estimator-Plus/#!/calculate/estimate/) برای تخمین خطر 10 ساله اولین رویداد ASCVD در بیمار استفاده شود.
2. ADA فشار خون بالا (HTN) را مطابق با ACC/AHA به عنوان فشار خون ≥130/80 میلی‌متر جیوه با هدف درمانی <130/80 میلی‌متر جیوه تعریف می‌کند.
3. برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا (HTN) و بیماری عروق کرونر (CAD) که به تک‌درمانی ضد فشار خون نیاز دارند، یک مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) یا مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین توصیه می‌شود؛ و در صورت نیاز به درمان دو دارویی، داروی دوم توصیه شده یک مسدودکننده کانال کلسیم دی‌هیدروپیریدین یا دیورتیک تیازید است.
4. برای پیشگیری اولیه از ASCVD در بیماران پرخطر و با کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) ≥70 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، افزودن ازتیمایب یا یک مهارکننده پروتئین کانورتاز سوبتیلیسین/ککسین نوع 9 (PCSK9) توصیه می‌شود.
5. برای پیشگیری ثانویه از ASCVD، اگر هدف LDL 55 میلی‌گرم در دسی‌لیتر با حداکثر دوز قابل تحمل استاتین حاصل نشود، افزودن ازتیمایب یا یک مهارکننده PCSK9 توصیه می‌شود.
6. در حالی که استفاده از مشتقات فیبریک اسید یا روغن ماهی می‌تواند برای کاهش خطر پانکراتیت در بیماران با تری‌گلیسیرید ≥500 میلی‌گرم در دسی‌لیتر به کار رود، ایکوزاپنت اتیل را می‌توان علاوه بر استاتین برای کسانی که تری‌گلیسیرید 135-499 میلی‌گرم در دسی‌لیتر دارند، در نظر گرفت. از مصرف نیاسین یا مشتقات فیبریک اسید همراه با استاتین باید اجتناب شود.
7. درمان با آسپرین (75-162 میلی‌گرم در روز) را می‌توان برای پیشگیری اولیه در بیماران با خطر متوسط یا بالا برای ASCVD با تصمیم‌گیری مشترک بیمار در نظر گرفت، اما در بیماران زیر 50 سال بدون حداقل یک عامل خطر ASCVD توصیه نمی‌شود.
8. برای بیماران با ASCVD اثبات شده یا چندین عامل خطر دیگر برای ASCVD، یک مهارکننده سدیم-گلوکز کوترانسپورتر 2 (SGLT2) (در بیماران با نرخ فیلتراسیون گلومرولی تخمینی [eGFR] ≥20 میلی‌لیتر/دقیقه/1.73 متر مربع) یا یک آگونیست گیرنده پپتید شبه گلوکاگون-1 (GLP-1 RA) (در بیماران با eGFR تخمینی ≥20 میلی‌لیتر/دقیقه/1.73 متر مربع) با مزایای اثبات شده برای کاهش رویدادهای قلبی عروقی اصلی یا رویدادهای کلیوی توصیه می‌شود، و درمان ترکیبی ممکن است برای مزایای افزوده در نظر گرفته شود.
9. در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با کسر جهشی بطن چپ کاهش‌یافته یا حفظ‌شده، یک مهارکننده SGLT2 با مزایای اثبات شده در کاهش تشدید نارسایی قلبی یا مرگ قلبی عروقی توصیه می‌شود.
10. بیماری کلیوی دیابتی به عنوان کاهش eGFR یا آلبومینوری یا هر دو، بدون سایر علل آشکار تعریف می‌شود. eGFR باید با معادله کراتینین همکاری اپیدمیولوژی بیماری مزمن کلیه (CKD-EPI) سال 2021 (بدون در نظر گرفتن نژاد) تخمین زده شود. در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی دیابتی، یک مهارکننده SGLT2 (در بیماران با eGFR تخمینی ≥20 میلی‌لیتر/دقیقه/1.73 متر مربع)، GLP-1 RA (در بیماران با eGFR ≥25 میلی‌لیتر/دقیقه/1.73 متر مربع)، یا یک آنتاگونیست گیرنده مینرالوکورتیکوئید غیراستروئیدی (مانند فینرنون) (در بیماران با eGFR تخمینی ≥25 میلی‌لیتر/دقیقه/1.73 متر مربع) برای کاهش خطر قلبی عروقی توصیه می‌شود.