مرور ژورنال
دوز آپیکسابان در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی (AF) و بیماری مزمن کلیه (CKD) شدید (Circulation)
- این مطالعه مشاهده‌ای، خطر خونریزی ۱.۶ برابری را با دوز ۵ میلی‌گرم آپیکسابان (در مقابل ۲.۵ میلی‌گرم) دو بار در روز در بیماران مبتلا به AF و CKD مرحله ۴/۵ گزارش می‌کند، بدون تفاوت در سکته مغزی/آمبولی سیستمیک یا مرگ.
- این یافته‌ها نشان می‌دهد که ۲.۵ میلی‌گرم آپیکسابان ممکن است انتخاب بهتری نسبت به ۵ میلی‌گرم برای بیماران مبتلا به AF و CKD شدید باشد.
- با توجه به محدودیت‌های متعدد تحلیل فعلی و مزایای نامشخص ضدانعقاد در CKD شدید و AF، کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده آینده‌نگر (RCTs) برای ارائه راهنمایی در مورد تصمیم‌گیری برای شروع ضدانعقاد و اینکه کدام ضدانعقاد و با چه دوزی در این جمعیت با خطر بسیار بالای مرگ استفاده شود، ضروری است.
کارودیلول در مقابل متوپرولول و خطر آریتمی در دریافت‌کنندگان ICD (JACC EP)
- در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی (HF) که ICD برای پیشگیری اولیه دریافت می‌کنند، خطر ابتلا به آریتمی دهلیزی به طور قابل توجهی تحت تأثیر نوع درمان بتا-بلاکر است. کارودیلول می‌تواند در مقایسه با متوپرولول، خطر آریتمی‌های دهلیزی را به طور قابل توجهی کاهش دهد.
- در میان بیماران HF که تحت درمان با ICD قرار می‌گیرند، کارودیلول ممکن است دارای خواص ضدآریتمی باشد که با کاهش خطر ابتلا به آریتمی‌های دهلیزی و شوک‌های نامناسب ICD در مقایسه با متوپرولول همراه است.
چه زمانی امتیاز کلسیم معادل پیشگیری ثانویه است؟ (JACC CV Imaging)
- در بزرگسالان بدون سابقه ASCVD، نرخ عوامل خطر قلبی عروقی (CV) با افزایش امتیازات CAC افزایش یافت.
- شیوع هیپرلیپیدمی، فشار خون بالا، دیابت شیرین و سیگار کشیدن در افراد با امتیاز CAC >300 و افراد با ASCVD تثبیت‌شده مشابه بود.
- بزرگسالان بدون سابقه ASCVD اما با CAC >300، نرخ رویدادهای قابل مقایسه‌ای با افراد دارای ASCVD تثبیت‌شده دارند، در حالی که CAC پایین‌تر در افراد بدون سابقه ASCVD با خطر به طور قابل توجهی پایین‌تر برای MACE در مقایسه با افراد دارای ASCVD تثبیت‌شده همراه بود.
رگرسیون پلاک عروق کرونر و خطر حوادث نامطلوب قلبی عروقی (JAMA)
- کاهش حجم پلاک آترواسکلروتیک کرونر از ۳۶% به ۵۵% در خط پایه، پتانسیل این را دارد که یک نشانگر جایگزین برای رویدادهای اصلی آترواسکلروتیک باشد، اما با توجه به ناهمگونی در این تحلیل متا-رگرسیون، داده‌های بیشتری مورد نیاز است.
- در میان کارآزمایی‌هایی که هم بازوی درمانی و هم بازوی مقایسه‌ای داشتند، به ازای هر ۱% کاهش در تغییر حجم آتروما درصدی بین گروه‌های درمانی، احتمال تجربه رویدادهای قلبی عروقی به طور قابل توجهی ۲۵% بود.
- این یافته‌ها حمایت بیشتری را برای کاربرد آنژیوگرافی CT به منظور تخمین ارزش درمان‌های جدید برای ASCVD فراهم می‌کند.
