بررسی کاردیومیوپاتی پری‌پارتوم: نکات کلیدی

مرور کاردیومیوپاتی پری‌پارتوم: نکات کلیدی

مرور کاردیومیوپاتی پری‌پارتوم: نکات کلیدی

نکات کلیدی زیر از مرور کاردیومیوپاتی پری‌پارتوم (PPCM) قابل یادآوری هستند:

  1. PPCM نارسایی قلبی مادر با اختلال عملکرد سیستولیک (کسر جهشی بطن چپ [LVEF] کمتر از ۴۵٪) است که در ماه آخر بارداری یا ۵ ماه اول پس از زایمان ایجاد می‌شود، اما ممکن است خارج از این بازه زمانی نیز رخ دهد.
  2. PPCM یک تشخیص حذفی است و باید از بیماری‌های قلبی از قبل موجود (مانند کاردیومیوپاتی شناخته شده، بیماری دریچه‌ای، کاردیومیوپاتی ناشی از شیمی‌درمانی، میوکاردیت و غیره) تمایز داده شود.
  3. در سراسر جهان، PPCM تقریباً ۱ مورد از هر ۲۰۰۰ تولد زنده را پیچیده می‌کند. PPCM در زنان مبتلا به اختلالات فشار خون، به ویژه پره‌اکلامپسی، شایع‌تر است.
  4. تفاوت‌های نژادی قابل توجه هستند. در ایالات متحده، زنان سیاه‌پوست چهار برابر بیشتر در معرض ابتلا به PPCM هستند، دو برابر بیشتر طول می‌کشد تا بهبود یابند و دو برابر بیشتر احتمال دارد که عملکرد قلبشان به طور مداوم مختل باشد.
  5. پاتوژنز PPCM احتمالاً توسط ترکیبی از آسیب‌های عروقی و هورمونی که در اواخر بارداری رخ می‌دهند، تحریک می‌شود و در افراد با استعداد ژنتیکی یا سایر زمینه‌ها، باعث اختلال عملکرد قلبی می‌گردد.
  6. تقریباً ۱۵٪ از بیماران مبتلا به PPCM دارای واریانت‌های ژنتیکی مشابه با موارد شناسایی شده در کاردیومیوپاتی اتساعی غیرایسکمیک هستند. آزمایش ژنتیک باید در بیشتر موارد PPCM در نظر گرفته شود.
  7. مدیریت شامل درمان دارویی مطابق با دستورالعمل‌ها برای نارسایی قلبی با EF کاهش‌یافته است. در دوران بارداری، بتا-بلاکرها، هیدرالازین به همراه ایزوسورباید دی‌نیترات و دیورتیک‌ها می‌توانند با خیال راحت استفاده شوند. در دوران شیردهی، بیشتر داروهای استاندارد قابل قبول هستند؛ با این حال، اطلاعات ایمنی برای ساکوبیتریل-والسارتان و مهارکننده‌های سدیم-گلوکز کوترانسپورتر ۲ هنوز در دسترس نیست.
  8. درمان اضافی با بروموکریپتین، که ترشح پرولاکتین را مهار می‌کند، در کارآزمایی REBIRTH (ارزیابی تصادفی بروموکریپتین در درمان بهبود میوکارد) (ClinicalTrials.gov; NCT05180773) به طور فعال در حال بررسی است.
  9. به دلیل وضعیت هایپرکوآگولابلیتی پری‌پارتوم، آستانه پایین برای شروع درمان ضد انعقاد توصیه می‌شود، مانند EF کمتر از ۳۰-۳۵٪ یا وجود فیبریلاسیون دهلیزی.
  10. در اوایل پس از تشخیص، یک دفیبریلاتور پوشیدنی موقت به دفیبریلاتور-کاردیوورتر قابل کاشت ترجیح داده می‌شود، زیرا عملکرد قلبی ممکن است بهبود یابد.
  11. زایمان طبیعی ترجیح داده می‌شود و شیردهی منع مصرف ندارد. شیردهی توسط سازمان بهداشت جهانی و آکادمی اطفال آمریکا توصیه می‌شود.
  12. مشاوره برای بارداری‌های بعدی چالش‌برانگیز است و باید توسط یک تیم با تجربه انجام شود.
  13. داده‌های بیشتری در مورد نتایج بلندمدت و ایمنی قطع داروهای قلبی پس از بهبود عملکرد سیستولیک مورد نیاز است. تحقیقات مکانیکی با استفاده از مدل‌های موش به دلیل تفاوت‌های قابل توجه در عملکرد جفت در انسان در مقایسه با موش، محدود است.
  14. ۱۴. کارهای آتی برای رسیدگی و رفع نابرابری‌های نژادی در سلامت مادران و PPCM از اهمیت حیاتی برخوردار است.

 

https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMra2306667

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *