تصویربرداری چندوجهی برای بیماری پریکارد: نکات کلیدی

نکات کلیدی زیر از یک بیانیه موضعی بین‌المللی در مورد تصویربرداری چندوجهی برای بیماری پریکارد قابل یادآوری است:

1. طیف اختلالات پریکارد شامل التهاب پریکارد، افیوژن، تنگی، توده‌ها و ناهنجاری‌های مادرزادی است. بیماری‌های پریکارد علاقه بالینی جدیدی را به خود جلب کرده‌اند که منجر به رنسانسی جدید در این زمینه شده است.
2. پیشرفت‌های اخیر زیادی در بیماری‌های پریکارد هم در تصویربرداری چندوجهی قلبی [MMI] برای تشخیص‌هایی مانند پریکاردیت راجعه، تنگی گذرا و افیوژن-تنگی، و هم در درمان‌های هدفمند، به ویژه عوامل ضد اینترلوکین-۱ (IL-1) که بر اینفلامازوم به عنوان بخشی از پاتوفیزیولوژی خودالتهابی تأثیر می‌گذارند، صورت گرفته است.
3. MMI اکنون نقش‌های مهمی در تشخیص، پیش‌آگهی و نظارت بر بیماری‌های پریکارد ایفا می‌کند. با این حال، یک شکاف آموزشی بزرگ برای پزشکان باقی مانده است که منجر به تفاوت در ارزیابی و مدیریت این بیماران می‌شود.
4. کارآزمایی‌های بالینی اخیر شامل عوامل ضد IL-1 در پریکاردیت راجعه، از جمله آناکینرا (کارآزمایی AIRTRIP)، ریلوناسپت (کارآزمایی RHAPSODY) و گوفلیکیسپت، اثربخشی خود را نشان داده‌اند. درمان‌های بیولوژیک از جمله ریلوناسپت، استراتژی درمانی هدایت‌شده با تصویربرداری را برای مدیریت بیماری‌های پریکارد ضروری می‌سازد.
5. این سند یک بیانیه موضعی بین‌المللی از رهبران جهانی در زمینه پریکارد است که بر مفاهیم جدید، تأکید بر نقش MMI و همچنین درمان‌های جدید در بیماری‌های پریکارد تمرکز دارد.
6. MMI نقش اصلی را در ارزیابی التهاب و ادم (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلبی [CMR])، افیوژن پریکارد و فیزیولوژی پریکاردیت تنگی (اکوکاردیوگرافی ترانس‌توراسیک [TTE]) در پریکاردیت حاد ایفا می‌کند تا پیامدهای همودینامیک پریکاردیت تنگی را مانند وابستگی بین بطنی (TTE و CMR) تا محل و درجه کلسیفیکاسیون (توموگرافی کامپیوتری [CT]) ارزیابی کند.
7. TTE معمولاً به دلیل ماهیت غیرتهاجمی، قابلیت حمل و نقل و هزینه کم، درمان خط اول است. CMR در سندرم‌های خاص پریکارد مانند پریکاردیت حاد و راجعه به دلیل تصویربرداری عالی از التهاب، که می‌تواند اطلاعات مهمی در مورد پیش‌آگهی و نتیجه بلندمدت ارائه دهد، به خط اول تبدیل شده است. سی‌تی اسکن با توانایی خود در ارزیابی کلسیفیکاسیون پریکارد و امکان برنامه‌ریزی قبل از جراحی در بیماران با سابقه جراحی قلب باز، برتری دارد.
8. درمان‌های هدفمند با عوامل ضد IL-1 همراه با درمان هدایت‌شده با تصویربرداری با استفاده از CMR اکنون امکان تجسم التهاب و ادم را فراهم می‌کند و یک نقشه راه برای شدت درمان و پیش‌آگهی ارائه می‌دهد.
9. در فنوتیپ غیرالتهابی، احتمال اثربخشی بیولوژیک‌ها کمتر است و ممکن است پردنیزولون با دوز پایین به صورت تجربی شروع شود، اگرچه این استراتژی نیاز به تحقیقات بیشتر دارد. مطالعات بیشتری برای بررسی نقش ورزش و پریکاردیت و توانایی ورزش در حین مصرف بیولوژیک‌ها ضروری است.
10. سرانجام، مراکز برتری پریکارد ثالثیه برای ارائه تخصص در تشخیص و مدیریت این بیماران پیچیده و امکان درمان مناسب هدایت‌شده با تصویربرداری با عوامل جدید ضد IL-1 آغاز به کار کرده‌اند.