مفصل آرنج یکی از اجزای حیاتی اندام فوقانی ما است که طیف وسیعی از حرکات بازو را که برای فعالیت‌های روزمره ضروری هستند، تسهیل می‌کند. هنگامی که درد یا اختلال عملکرد آرنج به دلیل شرایطی مانند آرتریت، شکستگی یا آسیب‌های شدید ایجاد می‌شود، آرتروپلاستی آرنج به یک راه حل مناسب تبدیل می‌گردد. این عمل جراحی می‌تواند بسته به میزان آسیب مفصل و نیازهای خاص بیمار، آرتروپلاستی کامل آرنج (TEA) یا آرتروپلاستی جزئی آرنج (PEA) باشد.
در این راهنمای جامع، ما به دنیای آرتروپلاستی آرنج می‌پردازیم و تفاوت‌های بین TEA و PEA، موارد استفاده، روش‌های جراحی، بهبودی و نتایج مورد انتظار آنها را بررسی می‌کنیم.
آشنایی با آرتروپلاستی آرنج
آرتروپلاستی کامل آرنج (TEA): TEA یک عمل جراحی است که شامل جایگزینی کل مفصل آرنج با یک ایمپلنت پروتزی می‌شود. این روش معمولاً برای بیمارانی با آرتریت پیشرفته، شکستگی‌های شدید یا درد مزمنی که فعالیت‌های روزمره آنها را به طور قابل توجهی مختل می‌کند، توصیه می‌شود.
آرتروپلاستی جزئی آرنج (PEA): از سوی دیگر، PEA شامل جایگزینی تنها بخش‌های آسیب‌دیده یا متاثر مفصل آرنج با یک ایمپلنت پروتزی است، در حالی که اجزای سالم مفصل حفظ می‌شوند. PEA برای بیمارانی با آسیب مفصلی موضعی یا شرایط خاصی که نیاز به تعویض کامل مفصل ندارند، مناسب است.
موارد استفاده از آرتروپلاستی آرنج
آرتروپلاستی کامل آرنج (TEA) معمولاً برای موارد زیر توصیه می‌شود:
- آرتریت روماتوئید شدید.
- استئوآرتریت پیشرفته.
- شکستگی‌های غیرقابل ترمیم مفصل.
- درمان‌های محافظه‌کارانه ناموفق.
آرتروپلاستی جزئی آرنج (PEA) اغلب برای موارد زیر در نظر گرفته می‌شود:
- آسیب به جزء مفصلی ایزوله.
- آرتریت روماتوئید که نواحی خاصی از مفصل را درگیر کرده است.
- ناپایداری آرنج.
روش‌های جراحی
آرتروپلاستی کامل آرنج (TEA):
TEA شامل مراحل زیر است:
- بیهوشی: این عمل معمولاً تحت بیهوشی عمومی یا بیهوشی منطقه‌ای انجام می‌شود که بستگی به وضعیت بیمار و ترجیح جراح دارد.
- برش: یک برش جراحی، معمولاً در پشت آرنج، برای دسترسی به مفصل ایجاد می‌شود.
- نمایان کردن مفصل: مفصل آسیب‌دیده نمایان شده و استخوان و غضروف آسیب‌دیده برداشته می‌شوند.
- قرار دادن ایمپلنت: یک ایمپلنت پروتزی در استخوان‌های بازو و زند زیرین قرار داده می‌شود تا مفصل بازسازی گردد.
- بستن: برش بسته می‌شود و بیمار به دقت تحت نظر قرار می‌گیرد تا از بیهوشی بیدار شود.
آرتروپلاستی جزئی آرنج (PEA):
PEA فرآیند مشابهی را دنبال می‌کند اما بر حفظ بخش‌های سالم مفصل تمرکز دارد. جزء مفصلی آسیب‌دیده با یک ایمپلنت پروتزی جایگزین می‌شود.
بهبودی و توانبخشی
آرتروپلاستی کامل آرنج (TEA):
- بیماران ممکن است نیاز به استفاده از آتل یا گچ برای حمایت از مفصل در حال بهبود داشته باشند.
- فیزیوتراپی برای بازیابی تحرک و قدرت مفصل حیاتی است.
- بهبودی کامل می‌تواند چندین ماه طول بکشد.
آرتروپلاستی جزئی آرنج (PEA):
- بهبودی معمولاً در مقایسه با TEA سریع‌تر است.
- فیزیوتراپی همچنان برای بهینه‌سازی عملکرد مفصل ضروری است.
- بیماران ممکن است تحرک خود را زودتر به دست آورند و به فعالیت‌های روزمره بازگردند.
نتایج مورد انتظار
هر دو روش TEA و PEA با هدف تسکین درد، بهبود عملکرد مفصل و ارتقاء کیفیت زندگی بیمار انجام می‌شوند. با این حال، هر روش ملاحظات خاص خود را دارد:
- TEA بازسازی جامع‌تری از مفصل را فراهم می‌کند اما دوره نقاهت طولانی‌تری دارد.
- PEA بخش بیشتری از مفصل طبیعی بیمار را حفظ می‌کند و به طور بالقوه امکان بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های عادی را فراهم می‌آورد.
نتیجه‌گیری
آرتروپلاستی آرنج، چه کامل و چه جزئی، یک مداخله جراحی مهم است که می‌تواند تسکین قابل توجهی را برای افراد مبتلا به مشکلات مفصل آرنج فراهم کند. انتخاب بین TEA و PEA بستگی به وضعیت و نیازهای خاص بیمار دارد. مشورت با یک جراح ارتوپد باتجربه که می‌تواند وضعیت شما را ارزیابی کرده و مناسب‌ترین گزینه درمانی را توصیه کند، ضروری است.
به یاد داشته باشید که اطلاعات ارائه شده در اینجا به عنوان یک راهنمای کلی عمل می‌کند و نباید جایگزین توصیه‌های پزشکی حرفه‌ای شود. اگر شما یا عزیزانتان در حال بررسی آرتروپلاستی آرنج هستید، برای بحث در مورد بهترین روش درمانی متناسب با شرایط فردی خود، با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
