سرطان سینه و سلامت قلبی عروقی: نکات کلیدی
نکات کلیدی زیر از یک بررسی در مورد سرطان سینه و سلامت قلبی عروقی (CV) قابل توجه هستند:
- سرطان سینه یک چالش مهم بهداشت عمومی است که ۲۵٪ از موارد سرطان را تشکیل میدهد.
- همه متخصصان قلب باید قادر به اجرای اقدامات پیشگیرانه برای بیماران مبتلا به سرطان سینه، بهینهسازی عوامل خطر قلبی عروقی و تشخیص اثرات قلبی عروقی درمان سرطان سینه باشند.
- سمیتهای قلبی عروقی مرتبط با درمان سرطان (CTR-CVTs) ناشی از شیمیدرمانی، پرتودرمانی یا ایمونوتراپی معمولاً شامل اختلال عملکرد قلبی عروقی، بیماری عروق کرونر، سکته مغزی، ترومبوآمبولی وریدی و فیبریلاسیون دهلیزی هستند و ممکن است شامل سایر آریتمیها، فشار خون شریانی، میوکاردیت، پریکاردیت یا بیماری دریچهای قلب نیز باشند.
- عوامل خاصی با سمیتهای مشخصی مرتبط هستند، به عنوان مثال، آنتراسایکلین با نارسایی قلبی، اختلال عملکرد بطن چپ و آریتمیها. سمیتهای قلبی عروقی معمول هر نوع عامل در مقاله توضیح داده شده است. مواردی که با پرتودرمانی مرتبط هستند ممکن است سالها پس از پایان درمان سرطان ظاهر شوند.
- ارزیابی خطر قلبی عروقی قبل از شروع درمان سرطان توصیه میشود. ابزار ارزیابی خطر HFA-ICOS (انجمن نارسایی قلبی و جامعه بینالمللی کاردیو-انکولوژی) قبل از درمانهای هدفمند با آنتراسایکلین یا گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی ۲ (HER2) توصیه میشود. SCORE2/SCORE2-OP اروپا (ارزیابی سیستماتیک خطر کرونر ۲/ارزیابی سیستماتیک خطر کرونر ۲-افراد مسن) قبل از شروع فلوروپیریمیدینها، درمان هورمونی یا پرتودرمانی توصیه میشود.
- پیشگیری از CTR-CVT میتواند نتایج انکولوژیک و قلبی عروقی را بهینه کند.
- ورزشدرمانی باید در مراحل اولیه درمان آغاز شود و پس از آن نیز ادامه یابد تا کاهش آمادگی قلبی تنفسی ناشی از درمان سرطان کاهش یابد.
- آنتراسایکلین لیپوزومی یا دکسرازوکسان باید در بیمارانی که در معرض خطر بالای اختلال عملکرد قلبی مرتبط با درمان سرطان هستند و درمان با آنتراسایکلین برای آنها برنامهریزی شده است، در نظر گرفته شود.
- بتا-بلاکرها، مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACEIs) و مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) در بیمارانی که آنتراسایکلین و/یا تراستوزوماب دریافت میکنند، استفاده شدهاند، اگرچه نتایج متفاوتی داشته است. یک متاآنالیز نشان داد که در بیماران دریافتکننده تراستوزوماب، بتا-بلاکرها (از نظر آماری معنیدار)، ACEIs یا ARBs محافظت بیشتری در کسر جهشی بطن چپ ایجاد میکنند.
- در بیماران با خطر پایین یا متوسط CTR-CVT، درمان سرطان سینه باید به سرعت آغاز شود و انکولوژیستها باید نظارت قلبی عروقی را بر عهده بگیرند. ارجاع به متخصص کاردیو-انکولوژی برای بیماران با خطر بالا یا بسیار بالا یا برای کسانی که دچار CTR-CVT میشوند، توصیه میشود. پایش ممکن است شامل ارزیابی الکتروکاردیوگرام، اکوکاردیوگرام و/یا بیومارکرها در ابتدا و/یا در فواصل زمانی در طول و پس از درمان باشد.
- تصمیمات مدیریتی در مورد CTR-CVT باید از طریق یک رویکرد چند رشتهای اتخاذ شود. پزشکان باید به مفهوم کاردیوتوکسیسیته مجاز پایبند باشند و نیاز به درمان سرطان را در مقابل بار CTR-CVT متعادل کنند. تصمیمات برای قطع درمان سرطان یا شروع داروهای محافظ قلب باید بر اساس شدت علائم قلبی عروقی یا اختلال عملکرد قلبی و عامل(های) خاص باشد.
- توصیههای مدیریتی برای سناریوهای بالینی خاص در زیر آمده است:
- در بیمارانی که در عرض ۶۰ روز پس از شروع درمان با مهارکننده نقطه کنترل ایمنی (ICI) دچار میوکاردیت میشوند، باید بستری شدن، قطع درمان ICI، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلب و شروع کورتیکواستروئیدهای با دوز بالا در نظر گرفته شود.
- در بیمارانی که فشار خون آنها بالای 160/100 میلیمتر جیوه باقی میماند، درمان سرطان باید به تعویق افتاده یا قطع شود. برای حفظ فشار خون <140/90 میلیمتر جیوه، ACEI یا ARB درمانهای خط اول هستند و مسدودکننده کانال کلسیم دیهیدروپیریدین خط دوم است.
- ضد انعقاد در فیبریلاسیون دهلیزی برای افرادی که امتیاز CHA2DS2-VASc یا CHA2DS2-VA مناسب دارند، توصیه میشود، با ضد انعقادهای خوراکی غیر ویتامین K به عنوان عوامل ترجیحی و هپارین با وزن مولکولی پایین به عنوان جایگزین.
- در بیمارانی که نیاز به روازکولاریزاسیون یا درمان ضد ترومبوتیک دارند، درمان باید بر اساس خطر ترومبوتیک و خونریزی بیمار که هر دو در زمینه سرطان بالاتر هستند، شخصیسازی شود. توجه ویژه به بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی ضروری است.
- بیمارانی که دچار ترومبوآمبولی وریدی، سندرم حاد کرونری، واسواسپاسم، ضایعات دریچهای ناشی از پرتودرمانی یا بیماری مزمن پریکارد میشوند، باید طبق دستورالعملهای استاندارد درمان شوند.
https://academic.oup.com/eurheartj/advance-article/doi/10.1093/eurheartj/ehae637/7775367