سندرم تونل کارپال: چیست و چرا رخ می‌دهد

ریچل رایان

در ابتدا در VirtuaWoman.org منتشر شده است

این یک واقعیت پزشکی ناگوار است که زنان سه برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به سندرم تونل کارپال هستند. اما نیازی به ناامیدی نیست: کارهای زیادی برای تسکین بی‌حسی، گزگز، درد و فشاری که این عارضه را همراهی می‌کند، می‌توان انجام داد. جراح ارتوپد Virtua، دکتر آندریا باورز، می‌تواند علل و درمان‌های بسیاری را در مورد این مسئله توضیح دهد.

سندرم تونل کارپال: چیست و چرا اتفاق می‌افتد؟

سندرم تونل کارپال (CTS) مجموعه‌ای از علائم است که هر زمان فشار بر روی کانال (یا تونل) حاوی عصب میانی افزایش یابد، ظاهر می‌شود؛ این عصب از ساعد، از مرکز مچ دست عبور کرده و وارد کف دست می‌شود. این افزایش فشار می‌تواند ناشی از چندین علت احتمالی باشد، از جمله:

• فشار مکرر به مچ دست (مانند فعالیتی که به طور منظم در طول کار روزانه انجام می‌شود)
• آسیب حاد یا ضربه به ناحیه (مانند زمین خوردن شدید که با کف دست مهار شود)
• التهاب مرتبط با تغییرات هورمونی
• در موارد نادر، تومور یا توده

عوامل خطر رایج

احتمالاً تأثیر هورمون‌ها دلیلی است که CTS در زنان شایع‌تر از مردان است. دکتر باورز اشاره می‌کند که بهترین گواه برای این موضوع، این واقعیت است که سندرم تونل کارپال در دوران بارداری به طور ناگهانی ظاهر شده و پس از زایمان ناپدید می‌شود. او ادامه می‌دهد: «در دوران یائسگی نیز شایع‌تر است.»

سایر عوامل خطر شامل استعداد ژنتیکی یا برخی بیماری‌های مزمن، از جمله دیابت، کم‌کاری تیروئید، لوپوس، آرتریت روماتوئید و حتی چاقی است. علاوه بر این، دکتر باورز می‌گوید: «سیگار کشیدن نیز به نظر می‌رسد علائم را بدتر می‌کند.» اگر از CTS رنج می‌برید، این مورد را به صدها دلیل دیگر برای تلاش برای ترک سیگار در حال حاضر اضافه کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

همانطور که در ابتدای این مقاله ذکر شد، علائم CTS شامل بی‌حسی، گزگز، درد و فشار است. به طور خاص‌تر، این علائم تمایل دارند انگشت شست، اشاره، و میانی و نیمی از انگشت حلقه را تحت تأثیر قرار دهند. دو عصب دیگر، عصب اولنار و رادیال، به سایر قسمت‌های دست خدمات می‌دهند، بنابراین سندرم تونل کارپال و فشرده‌سازی عصب میانی تنها عامل مشکلات دست نیستند.

با این حال، اگر هر یک از این علائم را در هر قسمتی از دست خود مشاهده کرده‌اید و درمان‌های خانگی اولیه (استراحت، داروهای ضد التهاب بدون نسخه، یا تغییر در نحوه انجام کارها با دست آسیب‌دیده) را بدون تسکین به کار برده‌اید، باید به پزشک مراجعه کنید. دکتر باورز می‌گوید: «سندرم تونل کارپال هرچه زودتر تشخیص داده شود، درمان آن آسان‌تر است.» «شما نمی‌خواهید منتظر بمانید تا ضعف یا ناتوانی در انجام کارهای روزمره را تجربه کنید و سپس به دنبال کمک پزشکی باشید.»

آزمایش و درمان

قبل از تصمیم‌گیری در مورد بهترین روش درمانی، پزشک شما می‌خواهد علت اصلی علائم را مشخص کند. اگر علت فشار مکرر باشد، برنامه درمانی شما احتمالاً شامل تغییراتی در عادات روزانه شما در محل کار و خانه خواهد بود، احتمالاً با استفاده از آتل یا وسایل ارگونومیک محیط کار برای کاهش فشار بر عصب میانی در طول وظایفی که باید ادامه دهید. اگر ضربه حاد باشد، داروهای ضد التهاب یا احتمالاً کورتیکواستروئیدها ممکن است تا زمانی که آسیب زمان لازم برای بهبودی را داشته باشد، به کار گرفته شوند. و خوشبختانه، سندرم تونل کارپال که ناشی از نوسانات هورمونی موقت در دوران بارداری یا یائسگی است، تمایل دارد خود به خود برطرف شود.

التهاب پایدار که به فشار مکرر، آسیب حاد یا هورمون‌ها مربوط نیست، از جمله پیچیده‌ترین موارد سندرم تونل کارپال خواهد بود، اما خوشبختانه چندین آزمایش و گزینه درمانی برای علائم سرسخت‌تر یا شدیدتر وجود دارد.

نمونه‌ای از آزمایش پیشرفته‌تر برای سندرم تونل کارپال شامل الکترومیوگرافی است که به عنوان EMG یا مطالعه هدایت عصبی نیز شناخته می‌شود. دکتر باورز توضیح می‌دهد: «EMG به پزشکان امکان می‌دهد تا الکتریسیته را هنگام عبور از عصب میانی اندازه‌گیری کنند تا شدت فشرده‌سازی آن را تعیین کنند.» و در مورد گزینه‌های درمانی پیشرفته‌تر، این موارد شامل کمک یک درمانگر دست معتبر (که یک کاردرمانگر با آموزش اضافی خواهد بود) یا، در شدیدترین موارد، یک عمل جراحی است که در آن پزشک بافت‌ها و رباط‌های خاصی را که ممکن است عصب میانی را منقبض کرده باشند، آزاد می‌کند.

کنترل را به دست بگیرید

نیازی نیست اجازه دهید سندرم تونل کارپال دستان سالم شما را از بین ببرد. اگر علائم پایداری را تجربه می‌کنید که در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می‌کند، به پزشک مراجعه کنید.