ماواکامتن برای کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک انسدادی: نکات کلیدی

1. HCM ناشی از اختلال عملکرد سارکومر قلبی است که باعث ایجاد پل‌های عرضی بیش از حد میوسین-اکتین و افزایش حساسیت به کلسیم می‌شود.
2. ماواکامتن یک مهارکننده برگشت‌پذیر میوسین است که مکانیسم پاتوفیزیولوژیک اصلی HCM را هدف قرار می‌دهد. این دارو تعداد سرهای میوسین را که می‌توانند به طور فعال با اکتین تعامل داشته باشند، کاهش می‌دهد. بنابراین، هیپراکتیویته سارکومری را کاهش داده، انسداد مجرای خروجی بطن چپ (LVOT) را کم کرده و فشارهای پر شدن بطن چپ را کاهش می‌دهد.
3. ماواکامتن به طور گسترده توسط CYP2C19 و CYP3A4 متابولیزه می‌شود و تمایل زیادی به تداخلات دارویی دارد. این دارو نیمه‌عمر طولانی ۶ تا ۲۳ روزه دارد.
4. یک کارآزمایی فاز ۲ برای ماواکامتن، مزایای وابسته به دوز را با کاهش انسداد LVOT و بهبود در کلاس انجمن قلب نیویورک (NYHA) و کیفیت زندگی نشان داد. کسر جهشی بطن چپ (LVEF) در همه بیماران بالای ۵۰٪ باقی ماند.
5. کارآزمایی EXPLORER-HCM متعاقباً به عنوان یک کارآزمایی فاز ۳ انجام شد و تا به امروز بزرگترین کارآزمایی کنترل شده با پلاسبو در HCM انسدادی با یک مهارکننده میوسین است. ماواکامتن با بهبود ظرفیت ورزشی و بار علائم همراه بود، همراه با بهبود در گرادیان‌های والسالوا، وضعیت سلامتی و سطوح پپتید ناتریورتیک نوع B (BNP). نرخ عوارض جانبی جدی در گروه‌های پلاسبو و ماواکامتن قابل مقایسه بود (به ترتیب ۹٪ در مقابل ۸٪)، و هفت بیمار تحت درمان با ماواکامتن LVEF <50% داشتند که با قطع دارو برای اکثریت قریب به اتفاق به حالت پایه بازگشت.
6. تأثیر ماواکامتن بر ظرفیت ورزشی و کلاس NYHA در بیمارانی که بتا-بلاکر مصرف نمی‌کردند، بیشتر بود. اثربخشی دارو در کاهش انسداد LVOT و کاهش سطوح BNP با وجود یا عدم وجود بتا-بلاکر تغییر نکرد.
7. مطالعات فرعی تصویربرداری کاهش‌های قابل توجهی در شاخص حجم دهلیز چپ، شاخص توده بطن چپ و ضخامت دیواره بطن چپ با ماواکامتن در مقایسه با پلاسبو نشان دادند.
8. برای مطالعه طولانی‌مدت EXPLORER (EXPLORER-LTE)، دوز ماواکامتن بر اساس اندازه‌گیری‌های اکوکاردیوگرافی LVEF و گرادیان والسالوا تنظیم شد، برخلاف سطوح سرمی ماواکامتن که در مطالعه اصلی استفاده شده بود. مزایا در این مطالعه نیز تکرار شد. تقریباً ۵٪ از بیماران به دلیل کاهش LVEF، ماواکامتن را قطع کردند که بیش از ۵۰٪ آن‌ها با قطع دارو عملکردشان را بازیابی کردند.
9. کارآزمایی VALOR-HCM بیماران HCM انسدادی با علائم شدید را که برای درمان کاهش سپتوم (SRT) ارجاع داده شده بودند، به گروه‌های پلاسبو در مقابل ماواکامتن تقسیم کرد. در ۱۶ هفته درمان، به طور قابل توجهی بیماران کمتری در گروه ماواکامتن به SRT نیاز داشتند در مقایسه با پلاسبو (۷۷٪ در مقابل ۱۸٪). مزایا در پیگیری ۳۲ هفته‌ای نیز پایدار بود.
10. نتایج کارآزمایی نشان می‌دهد که تعداد بیماران نیازمند درمان (NNT) برای ماواکامتن ۵.۲ است و مزایای دارو را در بیماران HCM انسدادی با علائم، علی‌رغم مصرف بتا-بلاکرها و/یا مسدودکننده‌های کانال کلسیم، نشان می‌دهد.
11. قیمت ماهانه اعلام شده برای این دارو ۷۳۵ دلار است. این دارو در حال حاضر در ایالات متحده از طریق برنامه REMS برای تشخیص زودهنگام اختلال عملکرد سیستولیک با نظارت دقیق اکوکاردیوگرافی و ارزیابی تداخلات دارویی قبل از هر بار پر کردن مجدد، در دسترس است.

https://academic.oup.com/eurheartj/article/44/44/4622/7296449