مختل‌کننده‌های هورمونی محیطی: مصرف غذا

این وبلاگ برگرفته از منبع ما در مورد مختل‌کننده‌های هورمونی است. برای اطلاعات جامع درباره مختل‌کننده‌های هورمونی محیطی، فایل PDF کامل را اینجا دانلود کنید.

مختل‌کننده‌های هورمونی، که با نام مختل‌کننده‌های غدد درون‌ریز نیز شناخته می‌شوند، مواد شیمیایی هستند که در سیستم هورمونی بدن اختلال ایجاد می‌کنند. این مواد شیمیایی مضر را می‌توان در همه جا، از جمله در منابع غذایی، آب و محیط زیست ما یافت که به طور بالقوه می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی مانند مشکلات تولیدمثلی، تاخیر در رشد و حتی برخی سرطان‌ها شود.

درک خطرات مرتبط با مختل‌کننده‌های هورمونی محیطی مانند آترازین و DDT و محصولات تجزیه آن‌ها برای محافظت از سلامتی شما حیاتی است. این وبلاگ منابع، اثرات و اقدامات عملی برای کاهش مواجهه با آن‌ها را بررسی می‌کند.

نکات کلیدی

  • آترازین و DDT مواد شیمیایی مضری هستند که معمولاً با آلودگی غذا و آب مرتبطند.
  • روی آوردن به محصولات ارگانیک و استفاده از فیلترهای آب تأیید شده می‌تواند به کاهش مواجهه کمک کند.
  • حمایت از مقررات و اجتناب از مناطق آلوده، راه‌های مؤثری برای محافظت از خود و محیط زیست هستند.
  • آگاهی و انتخاب‌های آگاهانه در به حداقل رساندن خطرات مختل‌کننده‌های هورمونی حیاتی است.

آترازین 

آترازین یک علف‌کش است که به طور گسترده در ایالات متحده، عمدتاً برای محصولاتی مانند ذرت و سویا استفاده می‌شود. این ماده با مهار فتوسنتز، علف‌های هرز پهن‌برگ و گرامینه را کنترل می‌کند که منجر به مرگ گیاه می‌شود. در حالی که برای کشاورزی مؤثر است، آترازین خطرات سلامتی قابل توجهی دارد زیرا می‌تواند به منابع آب آشامیدنی نفوذ کرده و تعادل هورمونی را مختل کند.

خطرات آترازین برای سلامتی

تحقیقات، مواجهه با آترازین را با چندین مشکل سلامتی، از جمله مسائل تولیدمثلی مانند کاهش باروری و عدم تعادل هورمونی مرتبط دانسته‌اند. به طور خاص:

  • کاهش تعداد اسپرم: مطالعات نشان داده‌اند که مواجهه با آترازین با غلظت و تحرک کمتر اسپرم مرتبط است که می‌تواند به ناباروری در مردان کمک کند.
  • چرخه‌های قاعدگی نامنظم: زنانی که در معرض آترازین قرار می‌گیرند ممکن است اختلالاتی در چرخه قاعدگی خود تجربه کنند که بر تخمک‌گذاری و سلامت کلی تولیدمثلی تأثیر می‌گذارد.
  • تاخیر در رشد: مواجهه جنینی با آترازین با نقص‌های مادرزادی و تاخیر در رشد کودکان مرتبط بوده است.
  • افزایش خطر سرطان: مواجهه با آترازین به دلیل توانایی آن در تقلید از استروژن و مختل کردن عملکرد طبیعی هورمون‌ها، با خطرات بالاتر سرطان سینه و پروستات مرتبط است.

چگونه آترازین بر محیط زیست تأثیر می‌گذارد

آترازین تنها به سلامت انسان آسیب نمی‌رساند، بلکه بر اکوسیستم‌های آبی نیز تأثیر می‌گذارد. هنگامی که رواناب آترازین وارد آب‌ها می‌شود، می‌تواند سیستم‌های هورمونی ماهی‌ها و دوزیستان را مختل کند و منجر به ناهنجاری‌های تولیدمثلی و کاهش جمعیت شود.

چگونه مواجهه با آترازین را به حداقل برسانیم:

  • محصولات ارگانیک را انتخاب کنید: محصولات ارگانیک، به ویژه ذرت و سویا را انتخاب کنید، زیرا احتمال کمتری دارد که با آترازین تیمار شده باشند.
  • فیلتراسیون آب: اگر منبع آب شما به طور بالقوه آلوده است، از فیلتر آبی استفاده کنید که برای حذف آترازین تأیید شده باشد.
  • کیفیت آب آشامیدنی را بررسی کنید: به طور منظم کیفیت آب آشامیدنی خود را بررسی کنید، به خصوص اگر به آب چاه متکی هستید یا در مناطق کشاورزی زندگی می‌کنید که آترازین معمولاً استفاده می‌شود. 
  • از مقررات حمایت کنید: از مقرراتی حمایت کنید که استفاده از آترازین و سایر آفت‌کش‌های مضر را در جامعه شما محدود می‌کنند.
  • روش‌های محوطه‌سازی: اگر بر روش‌های محوطه‌سازی کنترل دارید، جایگزین‌هایی برای علف‌کش‌ها و آفت‌کش‌های شیمیایی در نظر بگیرید.

DDT و DDE

DDT (دی‌کلرو دی‌فنیل تری‌کلرواتان) یک آفت‌کش است که در اواسط قرن بیستم به طور گسترده در ایالات متحده و سایر کشورها برای کنترل حشرات، به ویژه پشه‌های ناقل مالاریا، استفاده می‌شد. DDT در کاهش مالاریا و سایر بیماری‌های ناشی از حشرات مؤثر بود، اما استفاده از آن نگرانی‌های زیست‌محیطی و بهداشتی را به همراه داشت.

DDE (دی‌کلرو دی‌فنیل دی‌کلرواتیلن) محصول تجزیه DDT است. هنگامی که DDT استفاده می‌شود، به مرور زمان به DDE و سایر ترکیبات تجزیه می‌شود. هر دو DDT و DDE به عنوان آلاینده‌های آلی پایدار (POPs) در نظر گرفته می‌شوند زیرا در برابر تجزیه محیطی مقاوم هستند و می‌توانند در محیط زیست و موجودات زنده، از جمله انسان، تجمع یابند. DDT و DDE به دلیل اثرات مضرشان بر محیط زیست و سلامت انسان، دیگر در اکثر کشورها استفاده نمی‌شوند.

چرا DDT و DDE هنوز نگران‌کننده هستند

اگرچه DDT در اکثر کشورها ممنوع شده است، اما ماهیت ماندگار آن به این معنی است که دهه‌ها پس از استفاده، در محیط زیست باقی می‌ماند. DDE، محصول تجزیه آن، همچنان به آلوده کردن خاک، آب و منابع غذایی ادامه می‌دهد. این مواد شیمیایی می‌توانند در بافت‌های چربی حیوانات و انسان‌ها تجمع یابند و منجر به اثرات طولانی‌مدت بر سلامتی شوند.

خطرات DDT و DDE برای سلامتی

مواجهه با DDT و DDE با موارد زیر مرتبط بوده است:

  • اختلالات هورمونی: DDT و DDE در بدن از استروژن تقلید می‌کنند که منجر به مشکلات سلامت تولیدمثلی مانند ناباروری و تغییر زمان بلوغ می‌شود.
  • کاهش کیفیت اسپرم: در مردانی که در معرض DDT و DDE قرار گرفته‌اند، تعداد اسپرم کمتر و ناهنجاری‌های بیشتری در عملکرد اسپرم مشاهده شده است.
  • نامنظمی‌های قاعدگی و عوارض بارداری: زنانی که در معرض این مواد شیمیایی قرار می‌گیرند ممکن است چرخه‌های قاعدگی مختل، افزایش خطر سقط جنین و زایمان زودرس را تجربه کنند.
  • مشکلات عصبی: به ویژه در کودکان، مواجهه با DDT با تاخیرهای رشدی و شناختی مرتبط بوده است.
  • افزایش خطر سرطان: مواجهه با این مواد با خطر بالاتر سرطان سینه و سایر سرطان‌های مرتبط با هورمون مرتبط است.

چگونه مواجهه با DDT و DDE را به حداقل برسانیم:

  • از استفاده از DDT خودداری کنید: DDT در بسیاری از کشورها ممنوع یا به شدت تنظیم شده است، بنابراین از استفاده از محصولاتی که حاوی DDT هستند، مانند برخی حشره‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها، خودداری کنید.
  • رژیم غذایی متعادل داشته باشید: از آنجایی که DDT و DDE می‌توانند در بافت‌های چربی حیوانات، از جمله ماهی، پرندگان و دام‌ها تجمع یابند، یک رژیم غذایی متعادل شامل انواع غذاها را برای کاهش مواجهه خود انتخاب کنید.
  • میوه‌ها و سبزیجات را بشویید: میوه‌ها و سبزیجات را قبل از خوردن به طور کامل بشویید تا هرگونه باقی‌مانده DDT و DDE که ممکن است روی سطح آنها وجود داشته باشد را از بین ببرید.
  • آب آشامیدنی را فیلتر کنید: اگر منبع آب شما به طور بالقوه آلوده است، از فیلتر آبی استفاده کنید که برای حذف DDT و DDE تأیید شده باشد. 
  • از ممنوعیت‌ها و مقررات حمایت کنید: از مقررات و سیاست‌هایی حمایت کنید که استفاده از DDT و DDE را برای کاهش آلودگی محیط زیست محدود می‌کنند.
  • مواجهه با مناطق آلوده را محدود کنید: اگر در مناطقی زندگی می‌کنید یا نزدیک آن هستید که DDT و DDE در گذشته استفاده می‌شده‌اند یا هنوز در محیط زیست وجود دارند، اقدامات احتیاطی را برای محدود کردن مواجهه خود انجام دهید، مانند ماندن در داخل خانه در طول پاشش حشره‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها.
  • آگاه باشید: در مورد DDT و DDE و منابع احتمالی مواجهه با آنها آگاه باشید تا تصمیمات آگاهانه‌ای در مورد سلامت خود و محیط زیست بگیرید.

اقدامات اضافی برای محافظت از سلامتی شما

فراتر از آترازین و DDT، ضروری است که بدانیم بسیاری دیگر از مختل‌کننده‌های هورمونی ممکن است در غذا و آب شما وجود داشته باشند. در اینجا چند گام گسترده‌تر برای به حداقل رساندن مواجهه با سموم محیطی آورده شده است:

  1. برچسب‌ها را بخوانید: برچسب‌های غذا و محصولات را بررسی کنید تا از اقلام حاوی آفت‌کش‌ها یا مواد شیمیایی مضر اجتناب کنید.
  2. در شیوه‌های پایدار سرمایه‌گذاری کنید: از کشاورزان محلی که از روش‌های کشاورزی پایدار و بدون مواد شیمیایی استفاده می‌کنند، حمایت کنید.
  3. از آگاهی عمومی حمایت کنید: منابع را به اشتراک بگذارید و دیگران را در مورد خطرات مختل‌کننده‌های هورمونی در زندگی روزمره آموزش دهید.

امروز کنترل سلامت هورمونی خود را به دست بگیرید

محافظت از خود و عزیزانتان در برابر مختل‌کننده‌های هورمونی محیطی با آگاهی و اقدامات پیشگیرانه آغاز می‌شود. با انتخاب محصولات ارگانیک، فیلتر کردن آب و حمایت از مقررات سخت‌گیرانه‌تر، می‌توانید مواجهه خود را با مواد شیمیایی مضر مانند آترازین و DDT به طور قابل توجهی کاهش دهید.

برای غواصی عمیق‌تر در تمام راه‌های مقابله با مختل‌کننده‌های هورمونی، منبع PDF رایگان ما را اینجا دانلود کنید و امروز مسئولیت سلامتی خود را بر عهده بگیرید!

منابع:

https://www.niehs.nih.gov/health/topics/agents/endocrine

گروه کاری محیط زیست – از آفت‌کش‌ها اجتناب کنید | گروه کاری محیط زیست

https://www.ewg.org/skindeep

اثرات سلامتی – پروفایل سم‌شناسی برای DDT، DDE و DDD – قفسه کتاب NCBI

آترازین | بیانیه بهداشت عمومی | ATSDR

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *