بررسی و گزینه‌های درمانی برای دریچه سه‌لتی: نکات کلیدی
در ادامه نکات کلیدی قابل توجه از یک بیانیه علمی انجمن قلب آمریکا آورده شده است که به بررسی آسیب‌شناسی، تصویربرداری و گزینه‌های درمانی فعلی برای دریچه سه‌لتی (TV) می‌پردازد:
- بیماری دریچه سه‌لتی اغلب یک مشکل بالینی کمتر شناخته شده است که با عوارض و مرگ و میر قابل توجهی همراه است.
- علاوه بر این، بیماران اغلب در مراحل پایانی سیر بیماری خود با نارسایی شدید قلب راست، فشار خون ریوی و علائم محدودکننده زندگی مراجعه می‌کنند که گزینه‌های درمانی پایدار کمی دارند.
- به‌طور سنتی، تنها درمان برای بیماری دریچه سه‌لتی، درمان دارویی یا جراحی دریچه بوده است؛ با این حال، در طول چندین سال گذشته، علاقه و موفقیت فزاینده‌ای در استفاده از درمان‌های ترانس‌کاتتر دریچه سه‌لتی برای بیماران با گزینه‌های درمانی قبلی محدود وجود داشته است.
- شایان ذکر است که دریچه سه‌لتی از نظر آناتومیکی پیچیده است، در مجاورت ساختارهای آناتومیکی مهمی مانند شریان کرونر راست و گره دهلیزی-بطنی قرار دارد و مسیری برای ورود لیدهای دائم ضربان‌ساز به بطن راست است.
- علاوه بر این، مکانیسم آسیب‌شناسی سه‌لتی در بیماران به طور گسترده‌ای متفاوت است که می‌تواند به دلیل علل اولیه، ثانویه یا ترکیبی از آن‌ها باشد، به این معنی که یک دستگاه نمی‌تواند برای درمان همه موارد بیماری دریچه سه‌لتی مناسب باشد.
- برای بهترین تصویربرداری از آسیب‌شناسی، اغلب چندین روش تصویربرداری پیشرفته قلبی مورد نیاز است، از جمله اکوکاردیوگرافی ترانس‌توراسیک، اکوکاردیوگرافی ترانس‌ازوفاژیال، توموگرافی کامپیوتری قلبی و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلبی. این تصویربرداری دقیق اطلاعات مهمی را برای انتخاب گزینه‌های درمانی ایده‌آل ترانس‌کاتتر برای بیماران مبتلا به بیماری دریچه سه‌لتی، با در نظر گرفتن نیاز به مدیریت مادام‌العمر بیمار، فراهم می‌کند.
- در حال حاضر، هیچ دستورالعملی برای تعیین اینکه آیا یک بیمار خاص برای ترمیم یا تعویض ترانس‌کاتتر دریچه سه‌لتی مناسب‌تر است وجود ندارد، و اگرچه درک مدیریت این بیماران به سرعت در حال رشد است، این حوزه هنوز در حال تکامل است.
- برای بیماران با حلقه‌های بزرگ به دلیل نارسایی بطن راست، فیبریلاسیون دهلیزی یا ترکیبی از آن‌ها، ترمیم لبه به لبه ترانس‌کاتتر سه‌لتی (TEER) ممکن است دشوار، اگر نگوییم غیرممکن باشد، به دلیل شکاف‌های بزرگ هم‌ترازی. این بیماران ممکن است برای تعویض ترانس‌کاتتر دریچه سه‌لتی یا آنولوپلاستی ترانس‌کاتتر مناسب‌تر باشند.
- در نظر گرفتن مدیریت مادام‌العمر بیماران مبتلا به بیماری دریچه سه‌لتی اهمیت دارد. هنگامی که بیماران جوان با نارسایی شدید سه‌لتی مراجعه می‌کنند، به یک دستگاه بادوام نیاز خواهند داشت و در حالت ایده‌آل، باید گزینه بالقوه یک دستگاه ترانس‌کاتتر دوم در آینده وجود داشته باشد، در صورتی که دستگاه اول به مرور زمان خراب شود. به عنوان مثال، استفاده از یک دستگاه آنولوپلاستی در ابتدا ممکن است گزینه‌هایی را برای تعویض ترانس‌کاتتر دریچه سه‌لتی در آینده باز بگذارد، در حالی که یک دستگاه TEER ممکن است اجازه قرار دادن دستگاه دیگری را در صورت لزوم ندهد.
- برای بیماران مسن و ناتوان، تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی فعلی آن‌ها ممکن است هدف اصلی باشد؛ بنابراین، مدیریت مادام‌العمر طولانی‌مدت ممکن است چندان قابل اجرا نباشد. با ادامه مطالعات بالینی، درک بیشتر از دوام دستگاه به پزشکان این امکان را می‌دهد تا بیماران را در مورد مدیریت طولانی‌مدت بیماری دریچه سه‌لتی بهتر راهنمایی کنند.
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIR.0000000000001232
