۲۰۲۳ AHA به‌روزرسانی متمرکز در مورد ACLS بزرگسالان: نکات کلیدی

۲۰۲۳ AHA به‌روزرسانی متمرکز در مورد ACLS بزرگسالان: نکات کلیدی

به‌روزرسانی متمرکز AHA در سال 2023 در مورد ACLS بزرگسالان: نکات کلیدی

در ادامه، نکات کلیدی مربوط به به‌روزرسانی متمرکز انجمن قلب آمریکا (AHA) در سال 2023 در مورد حمایت پیشرفته قلبی عروقی (ACLS) بزرگسالان آورده شده است:

  1. اپی‌نفرین باید برای بیماران دچار ایست قلبی تجویز شود (کلاس 1). وازوپرسین به تنهایی یا همراه با متیل‌پردنیزولون در ترکیب با اپی‌نفرین ممکن است در ایست قلبی در نظر گرفته شود، اما جایگزینی برای اپی‌نفرین نیست (کلاس 2b). اپی‌نفرین با دوز بالا برای استفاده روتین در ایست قلبی توصیه نمی‌شود.
  2. آمیودارون یا لیدوکائین ممکن است برای فیبریلاسیون بطنی/تاکی‌کاردی بطنی بدون نبض که به دفیبریلاسیون پاسخ نمی‌دهد، در نظر گرفته شود (کلاس 2b).
  3. تجویز روتین کلسیم، بی‌کربنات سدیم و منیزیم برای ایست قلبی توصیه نمی‌شود.  
  4. استفاده از احیای قلبی ریوی برون‌پیکری (ECPR) برای بیماران دچار ایست قلبی مقاوم به ACLS استاندارد، در صورت در دسترس بودن تجهیزات و پرسنل آموزش‌دیده، منطقی است (کلاس 2a).
  5. آنژیوگرافی عروق کرونر باید به صورت اورژانسی برای همه بیماران دچار ایست قلبی با ایست قلبی مشکوک و بالا رفتن قطعه ST در الکتروکاردیوگرافی انجام شود (کلاس 1). این اقدام در بیماران بدون بالا رفتن قطعه ST، اما با خطر بالای بیماری قابل توجه عروق کرونر، که در آن بازگشایی عروق ممکن است مفید باشد، منطقی است (کلاس 2a). وضعیت عصبی نباید عامل تعیین‌کننده در مورد اینکه آیا بیمار باید بازگشایی عروق داشته باشد، باشد (کلاس 2a). هیچ مزیتی برای آنژیوگرافی اورژانسی عروق کرونر نسبت به آنژیوگرافی تاخیری عروق کرونر برای بیماران با بازگشت گردش خون خودبه‌خودی (ROSC) اما بدون بالا رفتن قطعه ST، شوک، ناپایداری الکتریکی، علائم آسیب قابل توجه میوکارد یا ایسکمی مداوم وجود ندارد.  
  6. همه بزرگسالانی که پس از ROSC به دستورات پاسخ نمی‌دهند، صرف نظر از محل ایست قلبی یا ریتم اولیه، باید درمانی دریافت کنند که شامل یک استراتژی عمدی برای کنترل دما باشد.  
  7. بیمارستان‌ها باید پروتکل‌هایی برای کنترل دمای پس از ایست قلبی تدوین کنند. در طول کنترل دمای پس از ایست قلبی، دمای ثابت بین 32 درجه سانتی‌گراد و 37.5 درجه سانتی‌گراد باید حفظ شود (کلاس 1). منطقی است که کنترل دما حداقل به مدت 24 ساعت پس از رسیدن به دمای هدف حفظ شود (کلاس 2a). جلوگیری از تب در بیماران بی‌‌پاسخ به دستورات کلامی پس از کنترل اولیه دما منطقی است (کلاس 2b).  
  8. بیماران دچار هیپوترمی خودبه‌خودی پس از ROSC که به دستورات کلامی پاسخ نمی‌دهند، نباید به طور روتین به صورت فعال یا غیرفعال با سرعتی بیش از 0.5 درجه سانتی‌گراد در ساعت گرم شوند (کلاس 2b). استفاده روتین از تزریق سریع مایعات سرد وریدی برای خنک‌سازی پیش‌بیمارستانی بیماران پس از ROSC توصیه نمی‌شود.  
  9. فعالیت تشنجی باید درمان شود. الکتروانسفالوگرافی (EEG) ممکن است در بیمارانی که پس از ROSC به دستورات پاسخ نمی‌دهند، استفاده شود (کلاس 1). همان داروهای ضد تشنج که برای درمان تشنج‌های ناشی از سایر علل استفاده می‌شوند، ممکن است برای تشنج‌های شناسایی شده پس از ایست قلبی در نظر گرفته شوند (کلاس 2b). پیشگیری از تشنج در بزرگسالان نجات‌یافته از ایست قلبی توصیه نمی‌شود.  
  10. اهدای عضو باید در همه بیمارانی که از ایست قلبی احیا شده‌اند و معیارهای عصبی مرگ را دارند یا قبل از قطع برنامه‌ریزی‌شده درمان‌های حمایتی زندگی، در نظر گرفته شود. تصمیمات مربوط به اهدای عضو باید از الزامات قانونی و نظارتی محلی پیروی کند (کلاس 1). اهدای عضو یک پیامد مهم است که باید در توسعه و ارزیابی سیستم‌های مراقبت در نظر گرفته شود.
https://doi.org/10.1161/CIR.0000000000001194

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *